Serena Williams

Tenisistka amerykańska

Serena Jameka Williams (ur. 26 września 1981 w Saginaw) – amerykańska tenisistka, zdobywczyni Niekalendarzowego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywczyni Karierowego Złotego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej, mistrzyni olimpijska w grze pojedynczej z Londynu (2012) i w grze podwójnej z Sydney (2000), Pekinu (2008) i Londynu (2012), wielokrotna zdobywczyni nagród WTA różnych kategorii.

Serena Williams
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 września 1981
Saginaw

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1995

Zakończenie kariery

2022

Trener

Richard Williams, Oracene Price, Patrick Mouratoglou

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

73

Najwyżej w rankingu

1 (8 lipca 2002)

Australian Open

W (2003, 2005, 2007, 2009, 2010, 2015, 2017)

Roland Garros

W (2002, 2013, 2015)

Wimbledon

W (2002, 2003, 2009, 2010, 2012, 2015, 2016)

US Open

W (1999, 2002, 2008, 2012–2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

23

Najwyżej w rankingu

1 (7 czerwca 2010)

Australian Open

W (2001, 2003, 2009, 2010)

Roland Garros

W (1999, 2010)

Wimbledon

W (2000, 2002, 2008, 2009, 2012, 2016)

US Open

W (1999, 2009)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złotoSydney 2000tenis ziemny
(gra podwójna)
złotoPekin 2008tenis ziemny
(gra podwójna)
złotoLondyn 2012tenis ziemny
(gra podwójna)
złotoLondyn 2012tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Strona internetowa
Return Sereny Williams podczas US Open 2006
Serena Williams na Roland Garros 2007

W grze pojedynczej 72-krotnie wygrała turnieje WTA, w tym 23 wielkoszlemowe: US Open 1999, French Open 2002, Wimbledon 2002, US Open 2002, Australian Open 2003, Wimbledon 2003, Australian Open 2005, Australian Open 2007, US Open 2008, Australian Open 2009, Wimbledon 2009, Australian Open 2010, Wimbledon 2010, Wimbledon 2012, US Open 2012, French Open 2013, US Open 2013, US Open 2014, Australian Open 2015, French Open 2015, Wimbledon 2015, Wimbledon 2016 oraz Australian Open 2017. Jest szóstą tenisistką w historii, która w tym samym czasie przodowała w klasyfikacji singlistek i deblistek. Uważana jest za jedną z najwybitniejszych tenisistek w historii tej dyscypliny[1][2][3][4][5][6][7][8].

Jest młodszą siostrą tenisistki Venus Williams, także mistrzyni wielkoszlemowych turniejów. W 2021 roku miał premierę film biograficzny King Richard. Zwycięska rodzina, który skupiał się na historii ojca Sereny, Richarda Williamsa, i jego rodziny[9].

Karieraedytuj

Początkiedytuj

W wieku trzech lat rozpoczęła treningi gry w tenisa pod okiem ojca[10]. Gdy miała siedem lat, zaczęła startować w lokalnych rozgrywkach[11]. Po jakimś czasie ojciec zaprzestał zgłaszania jej na juniorskie turnieje, chcąc uchronić córkę od emocjonalnej presji[12].

1995-2004edytuj

W listopadzie 1995 rozpoczęła profesjonalną karierę zawodową meczem przeciwko Anne Miller rozgrywanym w Quebecu[13]. Kolejny mecz rozegrała dopiero w marcu 1997 podczas Indian Wells Masters[14], z którego odpadła w pierwszej rundzie spotkań singlowych po przegranej z Alexią Dechaume-Balleret oraz wraz z siostrą Venus dotarła do ćwierćfinału konkursu deblowego[15]. Rok 1997 zakończyła na 99. miejscu w rankingu WTA[16]. W 1998 rozegrała swój pierwszy turniej wieloszlemowy, grając w Australian Open 1998[17].

Z siostrą Venus zdobyła złoty medal w grze deblowej na LIO 2000 w Sydney[18]. Rok 2000 zakończyła na szóstym miejscu rankingu WTA[19]. W 2001 została wybuczana z powodów rasistowskich podczas Indian Wells Masters w trakcie finałowego meczu przeciwko Kim Clijsters; rozczarowana postawą kibiców i organizatorów od tamtej pory jawnie bojkotuje ten konkurs[20].

Od czerwca 2002 do sierpnia 2003 zajmowała pierwsze miejsce w rankingu WTA. Na koniec 2003 zajmowała trzecie miejsce w tym rankingu. W grze podwójnej wygrała 11 turniejów, w tym 6 wielkoszlemowych. Z powodu kontuzji kolana nie występowała od zwycięskiego Wimbledonu latem 2003 aż do marca 2004[21].

W kwietniu 2004 powróciła do rozgrywek, startując w turnieju w Miami, w którego finale pokonała Jelenę Diemientjewą[22]. Dotarła do finału na Wimbledonie 2004, jednak w decydującym meczu uległa Marii Szarapowej[22], z którą przegrała również w finale Masters 2004. W finale Australian Open 2005 pokonała liderkę rankingu światowego Lindsay Davenport[23] i awansowała na drugie miejsce rankingu WTA.

2005edytuj

Wygrana w Australian Open 2005 to najlepsze jej osiągnięcie tego sezonu. Nękana kontuzjami, wycofywała się z kolejnych turniejów lub przegrywała we wczesnych fazach z mało znanymi zawodniczkami[24]. W Paryżu (turniej halowy w lutym) poddała walkowerem mecz przeciwko Dinarze Safinie, kilka tygodni później skreczowała w półfinale w Dubaju z Jeleną Janković przy stanie 0:6, 3:4. W Miami uległa siostrze Venus, a na turnieju w Amelia Island po raz kolejny skreczowała, tym razem z Silvią Fariną. W Rzymie przegrała z Francescą Schiavone, a w trzeciej rundzie Wimbledonu 2005 z Jill Craybas. W czwartej rundzie US Open zdecydowanie znów uległa Venus. Sezon zakończyła w Pekinie, przegrywając w drugiej rundzie z Sun Tiantian.

W tym okresie przeszła depresję, dlatego na kilka miesięcy zawiesiła karierę sportową i rozpoczęła terapię u psychologa[25].

2006edytuj

W 2006 wzięła udział jedynie w czterech imprezach. Na początku roku uległa Danieli Hantuchovej w trzeciej rundzie Australian Open 2006[26]. Z powodu kontuzji kolana nie zagrała w Charleston, Berlinie, Rzymie i na French Open 2006. Pojawiła się dopiero w lipcu w Cincinnati, gdzie wygrała z Anastasiją Myskiną, Bethanie Mattek i Amy Frazier, jednak uległa w półfinale Wierze Zwonariowej, przegrywając 6:2, 6:3[27]. W Los Angeles wyeliminowała Danielę Hantuchovą, Ashley Harkleroad, Meghann Shaughnessy i Mariję Kirilenko, przegrywając dopiero z Jeleną Janković 6:4, 6:3[28].

Jej ostatni turniej w sezonie to US Open 2006, gdzie bez straty seta doszła do czwartej rundy (pokonując Lourdes Dominguez-Lino, Danielę Hantuchovą i Anę Ivanović), a tam uległa najwyżej rozstawionej Amélie Mauresmo[29]. W klasyfikacji końcoworocznej rankingu WTA na 2006 zajmowała 94. miejsce[30].

2007edytuj

Na początku 2007 wystartowała w turnieju w Hobart, gdzie po pokonaniu dwóch rywalek przegrała w ćwierćfinale z Sybille Bammer 3:6, 7:5, 6:3[31]. Następnie jako nierozstawiona zawodniczka zaczęła grę w Australian Open 2007; w pierwszej rundzie pokonała Marę Santagelo (32. w rankingu WTA), w kolejnych wygrała z: Anne Kremer, Nadią Pietrową (WTA: 6), Jeleną Janković (WTA: 11) i Szachar Pe’er (WTA: 17), dzięki czemu dotarła do półfinału, w którym pokonała Nicole Vaidišovą (WTA: 12), a w finale wygrała z Mariją Szarapową (WTA: 2) 6:1, 6:2[32]. Następnie zwyciężyła w finale turnieju w Miami z Justine Henin oraz dotarła do finału rozgrywek w Moskwie, w którym przegrała z Jeleną Diemientjewą[33].

W kolejnym wielkoszlemowym turnieju — French Open 2007 — dotarła do ćwierćfinału, w którym przegrała w trzech setach z Justine Henin[34]. Belgijka pokonała ją również w ćwierćfinale Wimbledonu i US Open[35].

2008edytuj

W styczniu 2008 razem z Mardy Fishem zdobyła Puchar Hopmana. Nie obroniła wywalczonego przed rokiem wielkoszlemowego tytułu Australian Open, odpadając z konkursu w ćwierćfinale, w którym przegrała z Jeleną Janković[36] 3:6, 4:6.

Po wycofaniu się z turniejów w Paryżu, Antwerpii i Dubaju wystąpiła w Bangalore, gdzie została rozstawiona z numerem trzecim. Po wolnej pierwszej rundzie, w drugiej pokonała Cipporę Obziler 7:5, 6:0, w ćwierćfinale ograła Anastasiję Rodionową 6:1, 6:4, a w półfinale po raz 15. zmierzyła się z siostrą, Venus, z którą po ponad dwóch godzinach walki wygrała 6:3, 3:6, 7:6, mimo że w trzecim secie broniła piłki meczowej. W finale rozgrywek w Bagalore zrewanżowała się Patty Schnyder za dwie ubiegłoroczne porażki, zwyciężając 7:5, 6:3 i tym samym sięgnęła po 29. tytuł w karierze.

Kolejnym jej startem był turniej Sony Ericsson Open w Miami. Rozstawiona z numerem ósmym miała pierwszą rundę wolną, w drugiej pokonała Edinę Gallovits 6:1, 6:2, w trzeciej – mimo wyniku 6:7, 0:3 – wygrała z Flavią Pennettą 6:7(6), 6:3, 6:2. W meczu o ćwierćfinał bez problemów ograła Kaię Kanepi 6:3, 6:3. W szlagierowym ćwierćfinale miało dojść do rewanżu za ubiegłoroczny finał tego turnieju z Justine Henin, jednak Amerykanka wygrała 6:2, 6:0. W półfinale wygrała ze Swietłaną Kuzniecową 3:6, 7:5, 6:3. W finale po dramatycznym spotkaniu pokonała Jelenę Janković 6:1, 5:7, 6:3 i po raz piąty triumfowała w turnieju. Tym samym wyrównała rekord Steffi Graf, która w Miami wygrywała w latach 1987–1988 i 1994-1996.

W turnieju Family Circle Cup, rozgrywanym na amerykańskim kortach ziemnych w Charleston, rozpoczęła od łatwego zwycięstwa w drugiej rundzie, po wolnej pierwszej, nad Giselą Dulko 6:3, 6:4. W trzeciej po stracie pierwszego seta 4:6 z Katariną Srebotnik dwa kolejne wygrała 6:3, 6:4 i w walce o półfinał zmierzyła się z Mariją Szarapową. Po dramatycznym meczu – trwającym dwie i pół godziny – zwyciężyła 7:5, 4:6, 6:1. W półfinale mimo prowadzenia Alizé Cornet 1:4, zdołała wygrać 7:5, 6:3. W meczu o tytuł pokonała 6:4 3:6 6:3 Wierę Zwonariową, która wcześniej wyeliminowała Jelenę Janković, Jelenę Diemientjewą i Marion Bartoli, sięgając tym samym po trzecie turniejowe zwycięstwo w 2008.

Kolejne występy nie przyniosły jej już takich sukcesów – odpadła w ćwierćfinale turnieju w Berlinie z Rosjanką Dinarą Safiną 6:2 1:6 6:7(5), poza tym oddała walkowerem ćwierćfinałowy mecz w Rzymie na korzyść Francuzki Alizé Cornet, a na kortach Rolanda Garrosa doszła tylko do trzeciej rundy, przegrywając w niej z Katariną Srebotnik 4:6 4:6.

Bardzo udany występ zanotowała na londyńskich kortach Wimbledonu, dochodząc do finału, w którym przegrała z Venus Williams 5:7 4:6. Wcześniej pokonała kolejno Kaię Kanepi, Urszulę Radwańską, Amélie Mauresmo, Bethanie Mattek, Agnieszkę Radwańską oraz Zheng Jie.

Na igrzyskach olimpijskich w 2008 wraz z Venus Williams zdobyła złoty medal w grze podwójnej, wygrywając z Anabel Media Garrigues i Virginią Ruano Pascual 6:2, 6:0[37], natomiast w rozgrywkach singla doszła do ćwierćfinału, ulegając Jelenie Diemientjewej 6:3, 4:6, 3:6.

Czwartym wygranym turniejem w sezonie był wielkoszlemowy US Open. W trwającym prawie dwie i pół godziny ćwierćfinale pokonała swoją starszą siostrę Venus Williams 7:6(6), 7:6(7)[38], mimo że w obu setach to Venus miała więcej piłek na wygranie partii. W półfinale pokonała Rosjankę Dinarę Safinę 6:3, 6:2, a w finale 6:4, 7:5 Jelenę Janković[39], dla której był to pierwszy finał turnieju wielkoszlemowego w karierze. Dzięki wygranej Williams awansowała na pierwsze miejsce w rankingu WTA, wyprzedzając Anę Ivanović i Jelenę Janković[40]. Pobiła tym samym rekord długości nieobecności na miejscu liderki rankingu – pięć lat i jeden miesiąc[41].

2009edytuj

Serena Williams podczas Australian Open 2009

Na początku nowego sezonu wystąpiła w Sydney. Rozstawiana z jedynką Serena w ćwierćfinale, broniąc dwóch piłek meczowych, pokonała Caroline Wozniacki 6:7,6:3,7:6. Półfinałowy mecz przegrała z Jeleną Diemientjewą 3:6,1:6.

W rozgrywanych w Melbourne Otwartych Mistrzostwach Australii zwyciężyła zarówno w grze pojedynczej (pokonując m.in. Swietłanę Kuźniecową oraz Jelenę Diemientjewą, zaś w finale nie dała szans Dinarze Safinie), jak i podwójnej, w parze z siostrą Venus. Po tym sukcesie awansowała na pierwszą pozycję w rankingu singlowym.

W półfinale Dubai Tennis Championships przegrała z Venus Williams. W Miami, broniąc tytułu wywalczonego rok wcześniej, odpadła w finale po słabym meczu z Wiktoryją Azarenką, wcześniej pokonunąc w czwartej rundzie Zheng Jie 7:5,5:7,6:3, w ćwierćfinale Li Nę 4:6, 7:5, 6:2, a w półfinale Venus Williams 6:4, 3:6, 6:3. W związku z nieobronieniem tytułu spadła z pierwszego miejsca w rankingu.

Słabą formę pokazywała podczas turniejów na kortach ziemnych. Dotarła do drugiej rundy w Rzymie i pierwszej w Madrycie. Z kolei na French Open przegrała w ćwierćfinale z późniejszą mistrzynią turnieju, Swietłaną Kuzniecową.

Kolejny tytuł wielkoszlemowy wywalczyła na kortach Wimbledonu. Do meczu półfinałowego wygrała z Neuzą Silvą, Jarmilą Groth, Robertą Vinci, Danielą Hantuchovą i Wiktoryją Azaranką, nie tracąc seta. Dopiero w dramatycznym półfinale wygranym 6:7, 7:5, 8:6 pierwszą i jedyną, która dokonała tej sztuki, była Jelena Diemientjewa. W finale pokonała siostrę Venus 7:6, 6:2.

W US Open 2009 rozstawiona z numerem 2 dotarła zgodnie z oczekiwaniami do półfinału, gdzie niespodziewanie i niesportowo przegrała w dwóch setach z Kim Clijsters: serwując przy stanie 4:6, 5:6, 15–30, straciła ostatnie dwa punkty bez wprowadzenia piłki na trajektorię. Sędzia liniowa wywołała błąd stóp, co tak rozwścieczyło Williams, że podeszła do narożnika i wygrażała sędziemu, w następstwie czego otrzymała drugie ostrzeżenie (pierwsze dotyczyło złamania rakiety), a tym samym punkt karny, co przy meczbolu oznaczało koniec spotkania[42].

2010edytuj

Sezon 2010 zaczęła od występu w turnieju w Sydney, gdzie awansowała do finału po bardzo ciężkim półfinale z Aravane Rezaï, w finale przegrała z Jeleną Diemientjewą 3:6, 2:6. Na Australian Open jechała jako obrończyni tytułu. w I rundzie wygrała z Urszulą Radwańską 6:2, 6:1. W następnym meczu spotkała się z Petrą Kvitovą wygrywając takim samym wynikiem. W III rundzie spotkała się z Carla Suárez Navarro, gdzie wygrała 6:3, 6:0. W IV rundzie spotkała się z faworytką gospodarzy z Samantha Stosur i wygrała 6:4, 6:2. W ćwierćfinale przegrywała już 4:6, 0:4, ale wygrała 4:6, 7:6, 6:2 z Wiktoryją Azaranką. W półfinale spotkała się z Chinką Li Na wygrywając 7:6, 7:6. W finale wygrała z Justine Henin 6:4, 3:6, 6:2. W tym samym turnieju w parze z Venus Williams wygrały również turniej deblowy. W czasie turnieju Australian Open doznała kontuzji, która wykluczyła ją z turnieju w Dubaju, Indian Wells i Miami. Serena zapowiedziała swój powrót na turniej w Rzymie. Kolejny start we French Open nie przyniósł większych sukcesów w grze pojedynczej, Serena odpadła w ćwierćfinale przegrywając z Samantha Stosur 2:6, 7:6, 6:8. W deblu odniosła Serena wraz z siostrą Venus Williams zwycięstwo, pokonały w finale Kveta Peschke i Katarina Srebotnik. Tym samym, Amerykanki zdobyły niekalendarzowego Wielkiego Szlema. Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Anna Czakwetadze, Dominika Cibulková, Mariję Szarapową, Li Na, Petre Kvitovą dotarła do finału w którym wygrała z Wierą Zwonariową 6:3, 6:2. Musiała zrezygnować z występu w czwartym wielkoszlemowym turnieju w sezonie – US Open – z powodu urazu prawej stopy, którego nabawiła się 7 lipca (tuż po zakończeniu turnieju w Wimbledonie) w Monachium. Otóż podczas wizyty w restauracji nastąpiła na rozbite szkło i zraniła stopę na tyle poważnie, że wymagało to interwencji chirurgicznej, a w konsekwencji wyeliminowało ją ze wszystkich (po Wimbledonie) letnich turniejów na kortach twardych, w tym z US Open.

2011edytuj

W styczniu, z powodu przedłużającej się rehabilitacji po zranieniu prawej stopy doznanym w lipcu 2010, wycofała się z udziału w Pucharze Hopmana i pierwszym turnieju wielkoszlemowym – Australian Open, w którym miała bronić tytułu oraz nie wystąpiła we French Open 2011.

2012edytuj

Serena Williams w kończących sezon Mistrzostwach WTA

W kwietniu, zwyciężając w turnieju w Charleston, zdobyła czterdziesty tytuł singlowy. W finale pokonała Lucie Šafářová wynikiem 6:0, 6:1[43]. W maju zwyciężyła w turnieju Premier Mandatory w Madrycie. W finale pokonała Wiktoryję Azarankę 6:1, 6:3[44]. W całym turnieju zwyciężyła z trzema liderkami rankingu singlowego WTA – Azarenką, Szarapową oraz Wozniacki.

Na przełomie czerwca i lipca triumfowała w wielkoszlemowym Wimbledonie. W pierwszej rundzie pokonała Barborę Záhlavovą-Strýcovą 6:2, 6:4. Następnie wygrała z Melindą Czink 6:1, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Zheng Jie 6:7(5), 6:2, 9:7. W meczu kolejnej rundy pokonała zawodniczkę z dziką kartą, Jarosławę Szwiedową 6:1, 2:6, 7:5. W ćwierćfinale pokonała obrończynię tytułu, Petrę Kvitovą 6:3, 7:5. W spotkaniu o finał zwyciężyła z liderką rankingu singlowego Wiktoryją Azaranką 6:3, 7:6(6). W meczu finałowym pokonała Agnieszkę Radwańską 6:1, 5:7, 6:2 i zdobyła swój czternasty wielkoszlemowy tytuł. W grze podwójnej, razem z siostrą Venus, również odniosła triumf. W finałowym pojedynku pokonały Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 7:5, 6:4. Tydzień po zakończeniu Wimbledonu zwyciężyła w turnieju kategorii Premier w Stanford. W finale pokonała szczęśliwą przegraną, Coco Vandeweghe, 7:5, 6:3.

W sierpniu zdobyła złoty medal podczas singlowych zawodów organizowanych z okazji XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich. W całym turnieju nie straciła żadnego seta, a w finale pokonała Mariję Szarapową wynikiem 6:0, 6:1. W grze podwójnej uczestniczyła razem z siostrą Venus. Razem zdobyły trzeci złoty medal igrzysk olimpijskich w rozgrywkach deblowych. W finale pokonały ponownie Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką wynikiem 6:4, 6:4.

Swój piętnasty wielkoszlemowy triumf odniosła podczas US Open. W całym turnieju Amerykanka straciła jednego seta, w finałowym spotkaniu z Wiktoryją Azaranką, wygranym przez Williams 6:2, 2:6, 7:5. We wcześniejszych pojedynkach Williams straciła 19 gemów. Dla Amerykanki był to pierwszy trzysetowy mecz na obiektach USTA Billie Jean King National Tennis Center od 2006 roku, gdy w IV rundzie uległa Amélie Mauresmo. Był to także pierwszy trzysetowy finał US Open od 1995 roku[45]. Siostry Williams występowały także w deblu, ale odpadły w trzeciej rundzie. Podczas kończącego rozgrywki sezonowe kobiet turnieju WTA Championships Serena Williams uzyskała zwycięstwo. W turnieju pokonała Kerber, Li, Azarenkę, Radwańską i Szarapową, a pojedynkach z nimi nie straciła seta. Rok ten zakończyła na trzecim miejscu w rankingu singlowym WTA.

2013edytuj

Serena Williams podczas Fed Cup 2013

Na początku stycznia zwyciężyła w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie zwyciężyła z rodaczką Varvarą Lepchenko 6:2, 6:1. W kolejnym meczu pokonała Alizé Cornet 6:2, 6:2. W ćwierćfinale wygrała ze Sloane Stephens wynikiem 6:4, 6:3. W kolejnym spotkaniu liderka rankingu singlowego, Wiktoryja Azaranka, oddała jej mecz walkowerem. W pojedynku o tytuł pokonała Anastasiję Pawluczenkową wynikiem 6:2, 6:1. W Australian Open rozstawiona była z numerem trzecim. W pierwszym spotkaniu pokonała Edinę Gallovits-Hall bez straty gema. W kolejnej rundzie zwyciężyła z Garbiñe Muguruzą 6:2, 6:0. W trzeciej rundzie pokonała Ayumi Moritę 6:1, 6:3. W czwartej rundzie jej przeciwniczką była Marija Kirilenko, z którą wygrała 6:2, 6:0. W meczu o półfinał ulegając Sloane Stephens 6:3, 5:7, 4:6, odpadła z dalszej rywalizacji. W Ad-Dausze, gdzie była rozstawiona z numerem drugim, w pierwszej rundzie miała wolny los. W swoim pierwszym spotkaniu pokonała Darję Gawriłową wynikiem 6:2, 6:1, natomiast w kolejnym meczu wygrała z Urszulą Radwańską 6:0, 6:3. W pojedynku ćwierćfinałowym zwyciężyła z Petrą Kvitovą 3:6, 6:3, 7:5, dzięki czemu zapewniła sobie powrót na pierwsze miejsce w rankingu singlowym WTA Tour w najbliższym notowaniu[46]. W meczu o finał zwyciężyła z Mariją Szarapową 6:3, 6:2, a w spotkaniu mistrzowskim uległa Wiktoryi Azarance 6:7(6), 6:2, 3:6. Z gry w Dubaju wycofała się zbyt późno, w związku z czym została na nią nałożona kara w wysokości 50 000 dolarów[47].

W marcu wygrała turniej z cyklu WTA Premier Mandatory w Miami. W turnieju pokonała m.in. Li Na i Agnieszkę Radwańską. W finale zwyciężyła z Mariją Szarapową wynikiem 4:6, 6:3, 6:0. W następnym tygodniu wygrała turniej w Charleston. W finale pokonała Jelenę Janković 3:6, 6:0, 6:2. W połowie maja obroniła tytuł zawodów WTA Premier Mandatory w Madrycie. W finale imprezy ponownie pokonała Mariję Szarapową, tym razem wynikiem 6:1, 6:4. Następnie wzięła udział w rywalizacji w Rzymie. W meczu mistrzowskim wygrała z Wiktoryją Azaranką 6:1, 6:3. W całym turnieju nie straciła seta i przegrała tylko 14 gemów.

W drugim wielkoszlemowym turnieju w sezonie – French Open – rozstawiona była z numerem pierwszym w grze pojedynczej. W pierwszych czterech meczach przegrała razem dziesięć gemów. Jedyną zawodniczką, która wygrała z Williams seta w tych zawodach, była Swietłana Kuzniecowa, jednak mecz jednak zakończył się zwycięstwem Amerykanki 6:1, 3:6, 6:3. W półfinale Serena Williams pokonała Sarę Errani 6:0, 6:1. W finale zmierzyła się natomiast z Szarapową, którą pokonała dwukrotnie 6:4. Było to jej drugie singlowe zwycięstwo na kortach Wielkiego Szlema w Paryżu. W grze podwójnej siostry Williams były rozstawione z numerem dwunastym, a zarazem otrzymały dziką kartę, lecz pierwszy mecz poddały walkowerem.

Na Wimbledonie najwyżej rozstawiona Amerykanka awansowała do czwartej rundy, tracąc w międzyczasie jedenaście gemów. W spotkaniu o ćwierćfinał uległa późniejszej finalistce, Sabine Lisicki, 2:6, 6:1, 4:6. Jej kolejnym turniejem były zawody w Båstad, gdzie triumfowała. W meczu mistrzowskim pokonała Johannę Larsson 6:4, 6:1.

Okres przygotowujący do US Open rozpoczęła od udziału w turnieju w Toronto. Zwyciężyła w nim, pokonując w finale Soranę Cîrsteę 6:2, 6:0. W następnym tygodniu wzięła udział w turnieju w Cincinnati, w którym przegrała w finale z Azaranką 6:2, 2:6, 6:7(6). W grze pojedynczej na US Open Amerykanka osiągnęła finał, w którym pokonała Białorusinkę 7:5, 6:7(6), 6:1. W całym turnieju straciła jednego seta. W grze podwójnej siostry Williams awansowały do półfinału, eliminując z zawodów m.in. najwyżej rozstawione Errani i Vinci.

W ostatnim w sezonie turnieju rangi WTA Premier Mandatory rozgrywanym w Pekinie Amerykanka odniosła zwycięstwo, nie tracąc w całych zawodach ani jednego seta. W meczu mistrzowskim pokonała Jelenę Janković w dwóch setach po 6:2. W kończącym sezon Turnieju Mistrzyń wygrała rywalizację z kompletem zwycięstw. Poprzez zwycięstwo 2:6, 6:3, 6:0 nad Li Na odniosła czwarty triumf w mistrzostwach WTA Tour i jednocześnie jedenaste turniejowe zwycięstwo w sezonie. W 2013 roku Amerykanka zarobiła ponad 12 mln dolarów i zakończyła sezon na pierwszym miejscu w ranking WTA Tour.

2014edytuj

Sezon 2014 Amerykanka rozpoczęła od udziału w zawodach w Brisbane. Awansowała w nich do finału, w którym pokonała Wiktoryję Azarankę 6:4, 7:5. Na Australian Open awansowała do czwartej rundy, w której uległa Anie Ivanović 6:4, 3:6, 3:6. Udział w rozgrywkach w Dubaju rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Jekatierinę Makarową 7:6(8), 6:0. W ćwierćfinale wygrała z Jeleną Janković 6:2, 6:2, natomiast w kolejnym meczu przegrała z Alizé Cornet 4:6, 4:6. W marcu, podobnie jak w poprzednim sezonie, wygrała turniej w Miami. W turnieju pokonała m.in. Angelique Kerber i Mariję Szarapową. W finale zwyciężyła z Li Na wynikiem 7:5, 6:1. W całym turnieju przegrała jednego seta – w spotkaniu trzeciej rundy z Caroline Garcią.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła w Charleston, gdzie przegrała w drugiej rundzie z Janą Čepelovą 4:6, 4:6. W Madrycie zanotowała ćwierćfinał, w którym mecz przeciw Petrze Kvitovej oddała walkowerem. W następnym tygodniu triumfowała w Rzymie. W meczu mistrzowskim pokonała Sarę Errani 6:3, 6:0. Na French Open przegrała w drugiej rundzie z Garbiñe Muguruzą 2:6, 2:6. Podczas Wimbledonu doszła do trzeciej rundy, w której została wyeliminowana przez Alizé Cornet 6:1, 3:6, 4:6. Williams została pierwszą liderką rankingu WTA, która w trzech imprezach wielkoszlemowych z rzędu nie doszła nawet do ćwierćfinału, notując kolejno: IV rundę Australian Open, II rundę French Open i III rundę Wimbledonu. Udział w turnieju wimbledońskim zakończyła, gdy z powodów zdrowotnych była zmuszona poddać mecz drugiej rundy debla.

Część sezonu rozgrywaną na kortach twardych w Ameryce rozpoczęła od zwycięstwa w Stanford, gdzie w finale pokonała Angelique Kerber wynikiem 7:6(1), 6:3. W Montrealu awansowała do półfinału, przegrywając w nim ze swoją siostrą po trzysetowym pojedynku. W następnym tygodniu odniosła triumf w Cincinnati, wygrywając w meczu mistrzowskim z Aną Ivanović 6:4, 6:1. Kolejny wygrany turniej zanotowała podczas wielkoszlemowego US Open. W finale pokonała Caroline Wozniacki 6:3, 6:3, a w całym turnieju nie oddała rywalkom w żadnym secie więcej niż trzech gemów.

Udział w zawodach w Wuhanie zakończyła na meczu drugiej rundy z Alizé Cornet, w którym skreczowała przy stanie 6:5. W Pekinie Williams osiągnęła ćwierćfinał, jednak mecz przeciw Samantcie Stosur oddała walkowerem. Podczas Turnieju Mistrzyń Amerykanka pokonała w fazie grupowej Ivanović i Bouchard, przegrała natomiast z Halep. W półfinale pokonała 2:6, 6:3, 7:6(6) Wozniacki, a finale zrewanżowała się Halep, triumfując w turnieju z wynikiem 6:3, 6:0. Sezon zakończyła na pierwszym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2015edytuj

Sezon 2015 Williams rozpoczęła od awansu razem z Johnem Isnerem do finału rozgrywek o Puchar Hopmana, w którym Stany Zjednoczone przegrały z reprezentacją Polski 1-2. Następnie zwyciężyła w Australian Open, pokonując w finale Mariję Szarapową 6:3, 7:6(5). Zdobyła w ten sposób swój dziewiętnasty wielkoszlemowy tytuł. Następnie wzięła udział w zawodach w Indian Wells, kończąc tym samym wieloletni bojkot turnieju. Występ zakończyła walkowerem w spotkaniu półfinałowym przeciw Simonie Halep. W Miami triumfowała po raz ósmy w karierze. W meczu mistrzowskim zwyciężyła 6:2, 6:0 nad Carlą Suárez Navarro.

Okres gry na nawierzchni ceglanej Williams rozpoczęła od udziału w zawodach w Madrycie. Awansowała w nich do półfinału, przegrywając w nim z Petrą Kvitovą 2:6, 3:6. W następnym tygodniu mecz trzeciej rundy w Rzymie przeciw Christinie McHale oddała walkowerem. Na French Open Amerykanka odniosła triumf. W turnieju rozegrała pięć trzysetowych pojedynków, w tym ostatni mecz z Lucie Šafářovą, wygrany 6:3, 6:7(2), 6:2. W ten sposób zdobyła paryskie trofeum po raz trzeci w swojej singlowej karierze.

Wimbledon był jedynym turniejem rozgrywanym na nawierzchni trawiastej, w którym wystąpiła Serena Williams. Rozgrywki gry pojedynczej rozpoczęła od zwycięstw 6:4, 6:1 nad Margaritą Gasparian i Tímeą Babos, a w trzeciej rundzie wygrała 6:2, 4:6, 7:5 z Heather Watson. W meczu o ćwierćfinał pokonała swoją siostrę po dwusetowym pojedynku. W kolejnych dwóch meczach zwyciężyła z byłymi liderkami rankingu – Wiktoryją Azaranką i Mariją Szarapową. W meczu mistrzowskim triumfowała nad Garbiñe Muguruzą 6:4, 6:4, zdobywając tym samym trzecie wielkoszlemowe trofeum w tym sezonie.

Amerykanka bezpośrednio po Wimbledonie zagrała jedno spotkanie w Båstad, po czym zrezygnowała z dalszych zmagań z powodu kontuzji łokcia, który wyeliminował ją również z udziału w imprezie w Stanford. Serię 19 wygranych spotkań z rzędu starsza z sióstr Williams zakończyła w Toronto, gdzie w półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką Szwajcarką Belindą Bencic. Dwa tygodnie przed US Open Williams zagrała w Cincinnati i obroniła tam tytuł, odnosząc zwycięstwo nad Simoną Halep 6:3, 7:6(5).

W US Open Williams dotarła do półfinału, w którym uległa Robercie Vinci 6:2, 4:6, 4:6, tracąc szansę na wygranie wszystkich turniejów wielkoszlemowych w tym sezonie. Wkrótce potem tenisistka oświadczyła, że kończy sezon i rezygnuje z gry w kończącym sezon WTA Finals. Sezon zakończyła na pierwszym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2016edytuj

Amerykanka rozpoczęła nowy sezon od startu w Pucharze Hopmana, ale rozegrała tylko jeden pojedynek, by po problemach z kolanem zrezygnować z turnieju[48]. Kolejny raz na kortach Williams pojawiła się przy okazji Australian Open, w którym dotarła do finału, nie tracąc przy tym choćby seta, ale w drodze do wyrównania historycznego wyczynu 21 zwycięskich wielkoszlemowych turniejów stanęła na drodze Angelique Kerber, z którą młodsza z sióstr Williams przegrała 4:6, 6:3, 4:6.

Po prawie 1,5-miesięcznej przerwie Williams zagrała w turnieju rangi Mandatory w Indian Wells pokonała m.in. Simonę Halep i Agnieszkę Radwańską, by w ostatnim spotkaniu o tytuł przegrać w dwóch setach z Wiktoryją Azaranką. Podczas następnego turnieju w Miami Amerykanka dotarła do ćwierćfinału, by ulec w nim Swietłanie Kuzniecowej, kończąc serię 20 kolejnych zwycięstw na kortach Tennis Center at Crandon Park. W okresie gry na nawierzchni ceglanej Williams zrezygnowała z udziału w turnieju rangi Mandatory w Madrycie, ale za to wystąpiła na rzymskich kortach Foro Italico, na których w meczu o tytuł pokonała rodaczkę Madison Keys, notując 70. zwycięstwo finałowe w karierze oraz pierwsze w tym sezonie.

Podczas majowo–czerwcowego French Open Amerykanka w finale turnieju po raz drugi w karierze spotkała się z Garbine Muguruzą, której udał się rewanż za porażkę w meczu mistrzowskim w ubiegłorocznym Wimbledonie. Młodsza z sióstr uległa w dwóch setach, dzięki czemu musiała dłużej poczekać na wyrównanie ilości zwycięstw w turniejach Wielkiego Szlema ze Steffi Graf[49].

Między French Open a Wimbledonem nie startowała. W trzecim wielkoszlemowym turnieju sezonu najdłużej zagrała w pojedynku z rodaczką Christiną McHale, by kolejne zakończyć dwusetowymi zwycięstwami. W finale spotkała się z Kerber, z którą rywalizowała na tym samym etapie podczas styczniowego Australian Open (taka sytuacja nie zdarzyła się w zawodowym tenisie od 10 lat). Tenisistka z Saginaw odniosła długo wyczekiwany, 22. triumf wielkoszlemowy, pokonując Niemkę 7:5, 6:3, notując w ich ósmym pojedynku szóste zwycięstwo[50]. Serena wraz z Venus wystąpiły również w deblu, gdzie odniosły zwycięstwo w całym turnieju, a łącznie mają na swoim koncie 14[51].

Życie prywatneedytuj

Urodziła się w Saginaw w stanie Michigan, jednak niedługo po narodzinach zamieszkała z rodziną w Compton, gdzie dorastała[52]. Jej matka Oracene była pielęgniarką, a ojciec Richard prowadził własną firmę ochroniarską[53]. Jej rodzice rozstali się w 1999[54]. Ma cztery starsze siostry: Yetunde (1972–2003[55]), Ishę, Lyndreę i Venus Williams, która również jest tenisistką[56]; pozostałe siostry także trenowały tenisa, jednak już w latach nastoletnich porzuciły kariery sportowe[57]. Po maturze ukończyła naukę na Art Institute of Fort Lauderdale, na kierunku moda i projektowanie[58]. Uruchomiła m.in. własną markę modową „Aneres” oferującą odzież, torebki i biżuterię[59].

Angażuje się w pomoc charytatywną, m.in. odbyła wizyty dobrej woli po ubogich krajach Afryki[60].

29 grudnia 2016 zaręczyła się z amerykańskim przedsiębiorcą, współtwórcą serwisu Reddit, Alexisem Ohanianem. Mają córkę, Alexis Olympię (ur. 1 września 2017)[61]. W styczniu 2023 roku została ochrzczonym Świadkiem Jehowy[62][63][64]. W sierpniu 2023 roku urodziła drugą córkę[65].

Stosuje dietę wegańską[66][67][68].

Historia występów wielkoszlemowychedytuj

Osobny artykuł: Statystyki Sereny Williams.
Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczejedytuj

Turniej19971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenA2R3R4RQFAWAW3RWQFWWA4RQF4RWFWAQF3RSFA7 / 2092 – 13
French OpenA4R3RAQFWSFQFAAQF3RQFQFA1RW2RWFA4R3R2R4RA3 / 1969 – 14
WimbledonA3RASFQFWWF3RAQFFWW4RW4R3RWWAFFNH1R1R7 / 2198 – 14
US OpenA3RWQFFWAQF4R4RQFWSFAFWWWSFSFAFFSFA3R6 / 21108 – 15
Ranking na koniec roku9920466137119572141231112221610114123 / 81367 – 56

Występy w grze podwójnejedytuj

Turniej19971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenA3RSFAWAWAAAAQFWWAAQFAAAAAAAAA4 / 836 – 4
French OpenAAWAAAAAAAAA3RWAA1RAA3RA3RAAAA2 / 618 – 4
WimbledonA1RAW3RW3RAAA2RWWQFAWA2RAWAAANHAA6 / 1245 – 6
US Open1RAWSF3RAAAAAAAWAA3RSFQFAAAAAAA1R2 / 927 – 7
Ranking na koniec roku12136105454252831131631333129239743114 / 35126 – 21

Występy w grze mieszanejedytuj

Turniej19971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenA1RFAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 25 – 2
French OpenAFAAAAAAAAAAAAA1RAAAAAAANHAA0 / 25 – 2
WimbledonAWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA3RNHAA1 / 28 – 1
US OpenAWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAANHAA1 / 14 – 0
2 / 722 – 5

Finały turniejów WTAedytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
Puchar Wielkiego Szlema
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 98 (73–25)edytuj

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.28 lutego 1999ParyżDywanowa (hala) Amélie Mauresmo6:2, 3:6, 7:6(4)
Zwyciężczyni2.13 marca 1999Indian WellsTwarda Steffi Graf6:3, 3:6, 7:5
Finalistka1.28 marca 1999MiamiTwarda Venus Williams1:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni3.15 sierpnia 1999Los AngelesTwarda Julie Halard-Decugis6:1, 6:4
Zwyciężczyni4.11 września 1999US OpenTwarda Martina Hingis6:3, 7:6(4)
Zwyciężczyni5.3 października 1999MonachiumTwarda (hala) Venus Williams6:1, 3:6, 6:3
Finalistka2.13 lutego 2000ParyżDywanowa (hala) Nathalie Tauziat5:7, 2:6
Zwyciężczyni6.20 lutego 2000HanowerDywanowa (hala) Denisa Chládková6:1, 6:1
Zwyciężczyni7.13 sierpnia 2000Los AngelesTwarda Lindsay Davenport4:6, 6:4, 7:6(1)
Finalistka3.20 sierpnia 2000MontrealTwarda Martina Hingis6:0, 3:6, 0:3 krecz
Zwyciężczyni8.8 października 2000Tokio (Toyota)Twarda Julie Halard-Decugis7:5, 6:1
Zwyciężczyni9.17 marca 2001Indian WellsTwarda Kim Clijsters4:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni10.20 sierpnia 2000TorontoTwarda Jennifer Capriati6:1, 6:7(7), 6:3
Finalistka4.8 września 2001US OpenTwarda Venus Williams2:6, 4:6
Zwyciężczyni11.4 listopada 2001MonachiumDywanowa (hala) Lindsay Davenportwalkower
Zwyciężczyni12.3 marca 2002ScottsdaleTwarda Jennifer Capriati6:2, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni13.1 kwietnia 2002MiamiTwarda Jennifer Capriati7:5, 7:6(4)
Finalistka5.6 maja 2002BerlinCeglana Justine Henin2:6, 6:1, 6:7(5)
Zwyciężczyni14.19 maja 2002RzymCeglana Justine Henin7:6(6), 6:4
Zwyciężczyni15.9 czerwca 2002French OpenCeglana Venus Williams7:5, 6:3
Zwyciężczyni16.7 lipca 2002WimbledonTrawiasta Venus Williams7:6(4), 6:3
Zwyciężczyni17.8 września 2002US OpenTwarda Venus Williams6:4, 6:3
Zwyciężczyni18.22 września 2002Tokio (Toyota)Twarda Kim Clijsters2:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni19.29 września 2002LipskDywanowa (hala) Anastasija Myskina6:3, 6:2
Finalistka7.11 listopada 2002Los AngelesTwarda (hala) Kim Clijsters5:7, 3:6
Zwyciężczyni20.26 stycznia 2003Australian OpenTwarda Venus Williams7:6(4), 3:6, 6:4
Zwyciężczyni21.9 lutego 2003ParyżDywanowa (hala) Amélie Mauresmo6:3, 6:2
Zwyciężczyni22.29 marca 2003MiamiTwarda Jennifer Capriati4:6, 6:4, 6:1
Finalistka7.13 kwietnia 2003CharlestonCeglana Justine Henin3:6, 4:6
Zwyciężczyni23.6 lipca 2003WimbledonTrawiasta Venus Williams4:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni24.4 kwietnia 2004MiamiTwarda Jelena Diemientjewa6:1, 6:1
Finalistka8.3 lipca 2004WimbledonTrawiasta Marija Szarapowa1:6, 4:6
Finalistka9.25 lipca 2004Los AngelesTwarda Lindsay Davenport1:6, 3:6
Zwyciężczyni25.26 września 2004PekinTwarda Swietłana Kuzniecowa4:6, 7:5, 6:4
Finalistka10.8 listopada 2004Los AngelesTwarda (hala) Marija Szarapowa6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni26.29 stycznia 2005Australian OpenTwarda Lindsay Davenport2:6, 6:3, 6:0
Zwyciężczyni27.27 stycznia 2007Australian OpenTwarda Marija Szarapowa6:2, 6:1
Zwyciężczyni28.31 marca 2007MiamiTwarda Justine Henin0:6, 7:5, 6:3
Finalistka11.14 października 2007MoskwaDywanowa (hala) Jelena Diemientjewa7:5, 1:6, 1:6
Zwyciężczyni29.9 marca 2008BangaloreTwarda Patty Schnyder7:5, 6:3
Zwyciężczyni30.5 kwietnia 2008MiamiTwarda Jelena Janković6:1, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni31.20 kwietnia 2008CharlestonCeglana Wiera Zwonariowa6:4, 3:6, 6:3
Finalistka12.5 lipca 2008WimbledonTrawiasta Venus Williams5:7, 4:6
Zwyciężczyni32.7 września 2008US OpenTwarda Jelena Janković6:4, 7:5
Zwyciężczyni33.30 stycznia 2009Australian OpenTwarda Dinara Safina6:0, 6:3
Finalistka13.5 kwietnia 2009MiamiTwarda Wiktoryja Azaranka3:6, 1:6
Zwyciężczyni34.5 lipca 2009WimbledonTrawiasta Venus Williams7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni35.1 listopada 2009DohaTwarda Venus Williams6:2, 7:6(4)
Finalistka14.15 stycznia 2010SydneyTwarda Jelena Diemientjewa3:6, 2:6
Zwyciężczyni36.30 stycznia 2010Australian OpenTwarda Justine Henin6:4, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni37.3 lipca 2010WimbledonTrawiasta Wiera Zwonariowa6:3, 6:2
Zwyciężczyni38.31 lipca 2011StanfordTwarda Marion Bartoli7:5, 6:1
Zwyciężczyni39.14 sierpnia 2011TorontoTwarda Samantha Stosur6:4, 6:2
Finalistka15.11 września 2011US OpenTwarda Samantha Stosur2:6, 3:6
Zwyciężczyni40.7 kwietnia 2012CharlestonCeglana Lucie Šafářová6:0, 6:1
Zwyciężczyni41.13 maja 2012MadrytCeglana Wiktoryja Azaranka6:1, 6:3
Zwyciężczyni42.7 lipca 2012WimbledonTrawiasta Agnieszka Radwańska6:1, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni43.15 lipca 2012StanfordTwarda Coco Vandeweghe7:5, 6:3
Zwyciężczyni44.5 sierpnia 2012LondynTrawiasta Marija Szarapowa6:0, 6:1
Zwyciężczyni45.9 września 2012US OpenTwarda Wiktoryja Azaranka6:2, 2:6, 7:5
Zwyciężczyni46.28 października 2012StambułTwarda (hala) Marija Szarapowa6:4, 6:3
Zwyciężczyni47.5 stycznia 2013BrisbaneTwarda Anastasija Pawluczenkowa6:2, 6:1
Finalistka16.17 lutego 2013DohaTwarda Wiktoryja Azaranka6:7(6), 6:2, 3:6
Zwyciężczyni48.30 marca 2013MiamiTwarda Marija Szarapowa4:6, 6:3, 6:0
Zwyciężczyni49.7 kwietnia 2013CharlestonCeglana Jelena Janković3:6, 6:0, 6:2
Zwyciężczyni50.12 maja 2013MadrytTwarda Marija Szarapowa6:1, 6:4
Zwyciężczyni51.19 maja 2013RzymCeglana Wiktoryja Azaranka6:1, 6:3
Zwyciężczyni52.8 czerwca 2013French OpenCeglana Marija Szarapowa6:4, 6:4
Zwyciężczyni53.22 lipca 2013BåstadCeglana Johanna Larsson6:4, 6:1
Zwyciężczyni54.11 sierpnia 2013TorontoTwarda Sorana Cîrstea6:2, 6:0
Finalistka17.18 sierpnia 2013CincinnatiTwarda Wiktoryja Azaranka6:2, 2:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni55.8 września 2013US OpenTwarda Wiktoryja Azaranka7:5, 6:7(6), 6:1
Zwyciężczyni56.6 października 2013PekinTwarda Jelena Janković6:2, 6:2
Zwyciężczyni57.27 października 2013StambułTwarda (hala) Li Na2:6, 6:3, 6:0
Zwyciężczyni58.4 stycznia 2014BrisbaneTwarda Wiktoryja Azaranka6:4, 7:5
Zwyciężczyni59.29 marca 2014MiamiTwarda Li Na7:5, 6:1
Zwyciężczyni60.18 maja 2014RzymCeglana Sara Errani6:3, 6:0
Zwyciężczyni61.3 sierpnia 2014StanfordTwarda Angelique Kerber7:6(1), 6:3
Zwyciężczyni62.17 sierpnia 2014CincinnatiTwarda Ana Ivanović6:4, 6:1
Zwyciężczyni63.7 września 2014US OpenTwarda Caroline Wozniacki6:3, 6:3
Zwyciężczyni64.26 października 2014SingapurTwarda (hala) Simona Halep6:3, 6:0
Zwyciężczyni65.31 stycznia 2015Australian OpenTwarda Marija Szarapowa6:3, 7:6(5)
Zwyciężczyni66.3 kwietnia 2015MiamiTwarda Carla Suárez Navarro6:2, 6:0
Zwyciężczyni67.6 czerwca 2015French OpenCeglana Lucie Šafářová6:3, 6:7(2), 6:2
Zwyciężczyni68.11 lipca 2015WimbledonTrawiasta Garbiñe Muguruza6:4, 6:4
Zwyciężczyni69.23 sierpnia 2015CincinnatiTwarda Simona Halep6:3, 7:6(5)
Finalistka18.30 stycznia 2016Australian OpenTwarda Angelique Kerber4:6, 6:3, 4:6
Finalistka19.20 marca 2016Indian WellsTwarda Wiktoryja Azaranka4:6, 4:6
Zwyciężczyni70.15 maja 2016RzymCeglana Madison Keys7:6(5), 6:3
Finalistka20.4 czerwca 2016French OpenCeglana Garbiñe Muguruza5:7, 4:6
Zwyciężczyni71.9 lipca 2016WimbledonTrawiasta Angelique Kerber7:5, 6:3
Zwyciężczyni72.28 stycznia 2017Australian OpenTwarda Venus Williams6:4, 6:4
Finalistka21.14 lipca 2018WimbledonTrawiasta Angelique Kerber3:6, 3:6
Finalistka22.8 września 2018US OpenTwarda Naomi Ōsaka2:6, 4:6
Finalistka23.13 lipca 2019WimbledonTrawiasta Simona Halep2:6, 2:6
Finalistka24.11 sierpnia 2019TorontoTwarda Bianca Andreescu1:3 krecz
Finalistka25.7 września 2019US OpenTwarda Bianca Andreescu3:6, 5:7
Zwyciężczyni73.12 stycznia 2020AucklandTwarda Jessica Pegula6:3, 6:4

Gra podwójna 25 (23–2)edytuj

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.1 marca 1998OklahomaTwarda Venus Williams Cătălina Cristea
Kristine Kunce
7:5, 6:2
Zwyciężczyni2.18 października 1998ZurychDywanowa (hala) Venus Williams Mariaan de Swardt
Ołena Tatarkowa
5:7, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni3.21 lutego 1999HanowerDywanowa (hala) Venus Williams Alexandra Fusai
Nathalie Tauziat
5:7, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni4.5 czerwca 1999French OpenCeglana Venus Williams Martina Hingis
Anna Kurnikowa
6:3, 6:7(2), 8:6
Finalistka1.8 sierpnia 1999San DiegoTwarda Venus Williams Lindsay Davenport
Corina Morariu
4:6, 1:6
Zwyciężczyni5.12 września 1999US OpenTwarda Venus Williams Chanda Rubin
Sandrine Testud
4:6, 6:1, 6:4
Zwyciężczyni6.9 lipca 2000WimbledonTrawiasta Venus Williams Julie Halard-Decugis
Ai Sugiyama
6:3, 6:2
Zwyciężczyni7.1 października 2000SydneyTwarda Venus Williams Kristie Boogert
Miriam Oremans
6:1, 6:1
Zwyciężczyni8.28 stycznia 2001Australian OpenTwarda Venus Williams Lindsay Davenport
Corina Morariu
6:2, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni9.6 lipca 2002WimbledonTrawiasta Venus Williams Virginia Ruano Pascual
Paola Suárez
6:2, 7:5
Zwyciężczyni10.29 września 2002LipskDywanowa (hala) Alexandra Stevenson Janette Husárová
Paola Suárez
6:3, 7:5
Zwyciężczyni11.26 stycznia 2003Australian OpenTwarda Venus Williams Virginia Ruano Pascual
Paola Suárez
4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni12.5 lipca 2008WimbledonTrawiasta Venus Williams Lisa Raymond
Samantha Stosur
6:2, 6:2
Zwyciężczyni13.24 sierpnia 2008PekinTwarda Venus Williams Anabel Medina Garrigues
Virginia Ruano Pascual
6:2, 6:0
Zwyciężczyni14.31 stycznia 2009Australian OpenTwarda Venus Williams Daniela Hantuchová
Ai Sugiyama
6:3, 6:3
Zwyciężczyni15.4 lipca 2009WimbledonTrawiasta Venus Williams Samantha Stosur
Rennae Stubbs
7:6(4), 6:4
Zwyciężczyni16.2 sierpnia 2009StanfordTwarda Venus Williams Chan Yung-jan
Monica Niculescu
6:4, 6:1
Zwyciężczyni17.12 września 2009US OpenTwarda Venus Williams Cara Black
Liezel Huber
6:2, 6:2
Zwyciężczyni18.30 stycznia 2010Australian OpenTwarda Venus Williams Cara Black
Liezel Huber
6:4, 6:3
Zwyciężczyni19.17 maja 2010MadrytCeglana Venus Williams Gisela Dulko
Flavia Pennetta
6:2, 7:5
Zwyciężczyni20.3 czerwca 2010French OpenCeglana Venus Williams Květa Peschke
Katarina Srebotnik
6:2, 6:3
Zwyciężczyni21.6 lipca 2012WimbledonTrawiasta Venus Williams Andrea Hlaváčková
Lucie Hradecká
7:5, 6:4
Zwyciężczyni22.5 sierpnia 2012LondynTrawiasta Venus Williams Andrea Hlaváčková
Lucie Hradecká
6:4, 6:4
Zwyciężczyni22.9 lipca 2016WimbledonTrawiasta Venus Williams Tímea Babos
Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:4
Finalistka2.12 stycznia 2020AucklandTwarda Caroline Wozniacki Asia Muhammad
Taylor Townsend
4:6, 4:6

Gra mieszana 4 (2–2)edytuj

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalistka1.6 czerwca 1998French OpenCeglana Luis Lobo Venus Williams
Justin Gimelstob
4:6, 4:6
Zwyciężczyni1.4 lipca 1998WimbledonTrawiasta Maks Mirny Mirjana Lučić
Mahesh Bhupathi
6:4, 6:4
Zwyciężczyni2.12 września 1998US OpenTwarda Maks Mirny Lisa Raymond
Patrick Galbraith
6:2, 6:2
Finalistka2.30 stycznia 1999Australian OpenTwarda Maks Mirny Mariaan de Swardt
David Adams
4:6, 6:4, 6:7(5)

Występy w Turnieju Mistrzyńedytuj

W grze pojedynczejedytuj

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2001Zwycięstwo Lindsay Davenportwalkower
2002Finał Kim Clijsters5:7, 3:6
2004Finał Marija Szarapowa6:4, 2:6, 4:6
2007Faza grupowa Anna Czakwetadze4:6, krecz
2008Faza grupowa Dinara Safina
Venus Williams
6:4, 6:1
7:5, 1:6, 0:6
2009Zwycięstwo Venus Williams6:2, 7:6(4)
2012Zwycięstwo Marija Szarapowa6:4, 6:3
2013Zwycięstwo Li Na2:6, 6:3, 6:0
2014Zwycięstwo Simona Halep6:3, 6:0
2015zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji
2016zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji
2019zawodniczka rezerwowa / zrezygnowała ze startu

W grze podwójnejedytuj

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2009Półfinał Venus Williams Nuria Llagostera Vives
María José Martínez Sánchez
6:2, 3:6, 8–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophyedytuj

W grze pojedynczejedytuj

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2017zrezygnowała ze startu (urlop macierzyński)
2018zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji
2019zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji

Występy w igrzyskach olimpijskichedytuj

Gra pojedynczaedytuj

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [4]
I runda  Białoruś: Wolha Hawarcowa6:3, 6:1
II runda  Australia: Samantha Stosur6:2, 6:0
III runda  Francja: Alizé Cornet [15]3:6, 6:3, 6:4
Ćwierćfinał  Rosja: Jelena Diemientjewa [5]6:3, 4:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [4]
I runda  Serbia: Jelena Janković6:3, 6:1
II runda  Polska: Urszula Radwańska6:2, 6:3
III runda  Rosja: Wiera Zwonariowa [13]6:1, 6:0
Ćwierćfinał  Dania: Caroline Wozniacki [8]6:0, 6:3
Półfinał  Białoruś: Wiktoryja Azaranka [1]6:1, 6:2
O złoty medal  Rosja: Marija Szarapowa [3]6:0, 6:1
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [1]
I runda  Australia: Darja Gawriłowa6:4, 6:2
II runda  Francja: Alizé Cornet7:6(5), 6:2
III runda  Ukraina: Elina Switolina [15]4:6, 3:6

Gra podwójnaedytuj

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney 2000, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Venus Williams  Kanada: Sonya Jeyaseelan / Vanessa Webb6:3, 6:1
II runda  Rosja: Jelena Lichowcewa / Anastasija Myskina4:6, 6:2, 6:3
Ćwierćfinał  Francja: Julie Halard-Decugis / Amélie Mauresmo [1]6:3, 6:2
Półfinał  Belgia: Els Callens / Dominique Van Roost [5]6:4, 6:1
O złoty medal  Holandia: Kristie Boogert / Miriam Oremans6:1, 6:1
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Venus Williams [2]  Czechy: Iveta Benešová / Nicole Vaidišová4:6, 7:5, 6:1
II runda  Japonia: Ayumi Morita / Ai Sugiyama7:5, 6:2
Ćwierćfinał  Rosja: Jelena Wiesnina / Wiera Zwonariowa [7]6:4, 6:0
Półfinał  Ukraina: Alona Bondarenko / Kateryna Bondarenko [6]4:6, 6:4, 6:1
O złoty medal  Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4]6:2, 6:0
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Venus Williams  Rumunia: Sorana Cîrstea / Simona Halep6:3, 6:2
II runda  Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]6:2, 7:5
Ćwierćfinał  Włochy: Sara Errani / Roberta Vinci [2]6:1, 6:1
Półfinał  Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]7:5, 6:4
O złoty medal  Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4]6:4, 6:4
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Venus Williams [1]  Czechy: Lucie Šafářová / Barbora Strýcová3:6, 4:6

Przypisyedytuj

  1. JA Allen: The Williams Sisters and the Rise of the Women’s Power Game. bleacherreport.com, 2012-09-28. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  2. Girl power: Evolution of the women’s game. tennishead.com, 2018-11-08. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  3. Bill Russell: Top 10 Greatest Female Tennis Players Of All Time. sporteology.com, 2019-01-11. [dostęp 2020-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)]. (ang.).
  4. Press Association: Serena Williams the greatest female player of all time, says Venus. theguardian.com, 2015-09-09. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  5. Jason Le Miere: Top 10 Women’s Tennis Players Of All-Time: Where Does Serena Williams Rank On List Of Greatest Ever?. ibtimes.com, 2015-08-28. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  6. Ecco perché Serena Williams è la migliore dentro e fuori dal campo. tenniscircus.com, 2015-03-23. [dostęp 2020-03-30]. (wł.).
  7. Raina Kelley: Serena Williams is the greatest of all time. theundefeated.com, 2016-12-19. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  8. Roger Federer: Serena Williams may well be best overall tennis player ever. theguardian.com, 2018-05-23. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  9. Patryk Karwowski: King Richard: Zwycięska rodzina (2021). Po napisach, 2022-02-13. [dostęp 2022-03-15]. (pol.).
  10. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 19–25.
  11. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 45.
  12. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 118–119.
  13. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 130.
  14. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 131.
  15. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 132.
  16. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 68–69.
  17. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 68.
  18. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 247.
  19. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 154–155.
  20. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 81–99.
  21. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 182–184.
  22. a b Williams i Paisner 2013 ↓, s. 185.
  23. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 191.
  24. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 192.
  25. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 193–195.
  26. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 219.
  27. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 220–221.
  28. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 221–222.
  29. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 222.
  30. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 224.
  31. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 224–225.
  32. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 228–231.
  33. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 234.
  34. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 245.
  35. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 245–246.
  36. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 246.
  37. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 247–248.
  38. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 248.
  39. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 250.
  40. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 250–251.
  41. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 251.
  42. Wielka draka w dzielnicy Queens – Rzeczpospolita. [dostęp 2009-09-14].
  43. Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Serena zdobyła 40. tytuł. sportowefakty.pl, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-08]. (pol.).
  44. Serena Overpowers Azarenka, Wins Madrid. wtatennis.com, 2012-05-13. [dostęp 2012-05-13]. (ang.).
  45. Łukasz Iwanek: US Open: Serena Williams powstała z kolan i zdobyła 15. wielkoszlemowy tytuł. [w:] US Open [on-line]. sportowefakty.pl, 2012-09-10. [dostęp 2012-09-10]. (pol.).
  46. Rafał Smoliński: WTA Ad-Dauha: Kvitova nie zatrzymała Williams, będzie zmiana liderki rankingu!. [w:] WTA Ad-Dauha [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-02-15. [dostęp 2013-02-15]. (pol.).
  47. Polska Agencja Prasowa: WTA Dubaj: Serena Williams i Wiktoria Azarenka surowo ukarane. [w:] WTA Dubaj [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-02-21. [dostęp 2013-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (pol.).
  48. Rafał Smoliński: Serena Williams wycofała się z Pucharu Hopmana. sportowefakty.wp.pl, 2016-01-06. [dostęp 2016-03-26]. (pol.).
  49. Kacper Kowalczyk: Roland Garros: niemoc Sereny Williams trwa, Garbine Muguruza nową królową Paryża!. sportowefakty.wp.pl, 2016-06-04. [dostęp 2016-07-10]. (pol.).
  50. Łukasz Iwanek: Wimbledon: wielki triumf Sereny Williams! Amerykanka wyrównała rekord Steffi Graf. sportowefakty.wp.pl, 2016-06-09. [dostęp 2016-07-10]. (pol.).
  51. Łukasz Iwanek: Wimbledon: podwójna korona Sereny, 14. wielkoszlemowy tytuł sióstr Williams. sportowefakty.wp.pl, 2016-06-09. [dostęp 2016-07-10]. (pol.).
  52. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 40.
  53. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 41.
  54. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 136.
  55. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 174–178.
  56. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 19, 40.
  57. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 58.
  58. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 141, 148.
  59. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 150.
  60. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 198–202.
  61. Plejada.pl, Serena Williams urodziła! [online], plejada.pl [dostęp 2017-09-01].
  62. Oskar Netkowski, Serena Williams przyjęła chrzest jako świadek Jehowy. Nagranie z ceremonii pojawiło się w sieci [online], dziendobry.tvn.pl, 12 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-12].
  63. Yemi Sodeeq, Serena Williams baptised five months after retirement [online], theinformant247.com, 8 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-10] (ang.).
  64. Williams i Paisner 2013 ↓, s. 92, 101–103.
  65. Norbert Amlicki, Serena Williams przekazała świetną nowinę! Słynna tenisistka znów została mamą [online], Sport Wprost, 23 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-23] (pol.).
  66. This Is Exactly What Serena Williams Eats In A Day, „Womens Health” [dostęp 2018-10-21].
  67. This Drastic Diet Change Helped Venus Williams Fight Her Autoimmune Condition, „Health.com” [dostęp 2018-10-21] (ang.).
  68. Serena Williams and other top athletes are vegan – so can a plant-based diet give you the edge? [online], 15 marca 2018 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-22].

Bibliografiaedytuj

Linki zewnętrzneedytuj

🔥 Top keywords: Baike: Strona głównaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024Specjalna:SzukajMichał WośFacebookZbigniew ZiobroMistrzostwa Europy w piłce nożnejPatrycja Kotecka-ZiobroMichał ProbierzReprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyznJarosław GromadzińskiNicola ZalewskiWaliaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje)BaltimoreWojciech SzczęsnyRajmund MillerFranciszek Longchamps de Bérier (ur. 1969)Jeruzal (powiat miński)Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020YouTubePolskaKrzysztof Kwiatkowski (polityk)Jakub PiotrowskiTaras RomanczukMagdalena Sroka (ur. 1979)Robert LewandowskiWielkanocKanał AugustowskiWielka Orkiestra Świątecznej PomocyAdam MarczakEliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2024/BarażeLamna śledziowaWielki CzwartekBarbara BlidaZmarli w marcu 2024Zamek w StobnicyLionel MessiMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2026Francis Scott Key Bridge27 marcaReprezentacja Walii w piłce nożnej mężczyznKarolina RosińskaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016Przemysław WiplerMistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyznKoleń pospolityWarszawaProblem trzech ciał (powieść)Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022EurokorpusDaniel James (piłkarz)Przemysław Frankowski (piłkarz)Triduum PaschalnePaweł DawidowiczRoman Longchamps de BérierJeruzal (województwo łódzkie)Stadion Olimpijski w BerlinieŚmigus-dyngusLyndon B. JohnsonFranciszek Longchamps de Bérier (1912–1969)Janusz Korwin-MikkeKolekcja samochodów sułtana BruneiWielka ŚrodaJan Bednarek (piłkarz)Wielka BrytaniaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2028Magdalena BiejatAnna SzymańczykMichał Olszewski (duchowny katolicki)RosjaAdam BodnarSelekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyznMariusz GosekPaweł ŚlizBartosz SalamonRobert OppenheimerNATOGrażyna TrelaIzabela KunaGareth BaleMarcin PrzydaczStany ZjednoczoneWładysław II JagiełłoFernando SantosPoranek kojotaNiemcyMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024/Grupa DGruzjaWielki PiątekMarina Łuczenko-SzczęsnaVolksparkstadionFlaga czerwono-czarnaUkrainaMetamfetaminaRanking FIFARudolf HößPokolenie ZDariusz Szpakowski