Publio Virgilio Maron

Poêta latìn

Virgìlio (in latìn: Publius Vergilius Maro; Andes, Màntova 70 a.C. - Brindisi 19 a.C.) o l'é stæto 'n poêta latìn, outô de træ grénde òpie: l'Enéide, e Georgiche e-e Bucoliche.

ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Vìttamodìfica

(LA)

«Mantua me genuit, Calabri rapuere, tenet nunc Parthenope; cecini pascua, rura, duces.»

(LIJ)

«Màntova me generò, i Càlabri me rapìn, me têgne òua Nàpoli; cantéi i pàscoli, e canpàgne, i dûxi.»

(iscriçión fùnebre da tónba de Virgìlio)

Virgìlio o l'é nasciûo into 70 a.C. ad Andes, a Màntova, da 'na famìggia de agricoltoî benestànti de ascendénsa etrùsca, raxón pe-a quæ o l'é stæto ànche definîo vates Etruscus[1] e-o seu cognómme o l'é pròpio træto da-a pòula etrùsca maru "pretô urbâno", a quæ a l'indicàva 'n tîpo de magistratûa.

O fa i prìmmi stùddi da zoêno a Cremónn-a, pöi o stùdia retòrica a Milàn e a-a fìn eloquénsa a Rómma. Dòppo a batàggia de Filippi (42 a.C.) a famìggia de Virgìlio a pèrde tantìscime propiêtæ a Màntova, cosci o se trasferìsce a Nàpoli, dôve o frequénta a schêua epicurêa e-o l'incóntra ànche o poêta Òràçio.

Tra-o 42 e-o 39 a.C. Virgìlio o compónn-e e Bucoliche, gràçie a-e quæ o l'é introdûto into cìrcolo de Mecenate e a-a córte de l'inperatô Òtaviàn Ougùsto. Virgìlio o s'amoutìsce into seu viâgio in Grêcia e-o mêue a Brindisi into 19 a.C., pöco dòppo avéi òrdinòu de bruxâ o seu poêma perché non finîo.

Nòttemodìfica

  1. Foca, vìtta de Virgìlio

Âtri progèttimodìfica

Contròllo de outoritæVIAF (EN8194433 · ISNI (EN0000 0004 3069 5667 · SBN (ITCFIV008978 · Europeana (ENagent/base/60298 · LCCN (ENn79014062 · GND (DE118626574 · BNF (FRcb11887823w (data) · BNE (ESXX874783 (data) · ULAN (EN500337098 · NLA (EN35579909 · BAV (ENIT495/15609 · CERL cnp01259754 · NDL (ENJA00459674 · WorldCat Identities (ENn79-014062