Emmanuel Macron

Politicus Franciae

Emmanuel Macron, nomine nativo pleno Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron (Samarobrivae natus die 21 Decembris 1977) est octavus Praeses Rei Publicae Franciae a die 14 Maii 2017. Fuit alumnus Instituti Scientiarum Politicarum Parisiensis et Scholae Nationalis Administrationis, postea argentarius Companiae societatis Rothschild. A die 26 Augusti 2014 fuit minister oeconomiae et industriae Francicus, successor Arnaldo Montebourg, sub primo ministro Manuele Valls. Ut magisterium autem praesidis peteret, dimissionem suam die 30 Augusti 2016 protulit. Factionem novam En marche!(fr) ("Iter faciamus!") eodem anno condidit, cuius secretarius generalis est Ricardus Ferrand. E comitiis primis die 23 Aprilis 2017 habitis primus processit et per altera comitia, in quibus 66 centesimas suffragiorum accepit, die 7 Maii 2017 praeses Franciae electus est. Munus praesidis ex die 14 Maii 2017 sustinet. In comitiis die 24 Aprilis 2022 habitis, praeses reipublicae 59 centesimis suffragiorum iterum electus est.

Wikidata Emmanuel Macron
Res apud Vicidata repertae:
Emmanuel Macron: imago
Emmanuel Macron: imago
Emmanuel Macron: subscriptio
Emmanuel Macron: subscriptio
Nativitas: 21 Decembris 1977; Samarobriva
Patria: Francia
Nomen nativum: Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron

Familia

Genitores: Jean-Michel Macron; Françoise Noguès
Coniunx: Brigitte Macron

De vitarecensere

Filius est Ioannis Michaelis Macron, medici et neurologiae magistri in Valetudinario Universitario Samarobrivensi,[1] qui etiam in eiusdem urbis universitate docebat,[2] ac Franciscae Noguès, medici et Securitatis socialis consiliariae.[3]

Familia Macron a vico Authie in Samara sita venit, et Emmanuelis avunculi a Vico Aquensi (in Pyraenaeo Superiori) orti sunt, ubi ipse interdum commoratur.[4][5] Emmanuel primordiam dimicationem ad sinistram ab avuncula sua, lycaei rectrice, cuius parentes satis pauperi erant, excitatus esse videtur.[6]

Die 20 Octobris 2007,[7] in Le Touquet-Paris-Plage, ubi habitabat,[8] ipse Brigittam Trogneux, 24 annos maiorem natu, duxit,[9] litterarum magistram,[10] quam primum anno 1993 invenerat, cum ea theatrum in lycaeo ageret.[11]

Anno 2018 Praemium Caroli Magni accepit.

Notaerecensere

  1. Georges Charrières, "Emmanuel Macron, un Amiénois à l'Élysée", Le Courrier picard, 16 Maii 2012. (Francogallice)
  2. Vincent Delorme, "Emmanuel Macron ministre: un Amiénois à Bercy", France Bleu Picardie, 27 Augusti 2014. (Francogallice)
  3. Anne Fulda, "Emmanuel Macron - Le cerveau droit de Hollande", Le Figaro Magazine, hebdomada 14 Decembri 2012, p.32-35. (Francogallice)
  4. "Emmanuel Macron candidat aux législatives de 2017 en Hautes-Pyrénées ?", apud www.ladepeche.fr, La Dépêche du Midi, 11 Iulii 2015.(Francogallice)
  5. Christian Vignes, "Macron, une histoire haut-pyrénéenne", apud www.ladepeche.fr, La Dépêche du Midi, 10 Septembri 2014. (Francogallice)
  6. "D'où vient Emmanuel Macron ?", apud Lesechos.fr, 24 Aprilis 2017.(Francogallice)
  7. Marie Boscher, "Emmanuel Macron vous présente sa femme, Brigitte," Femme actuelle, 4 Iunii 2015. (Francogallice)
  8. Fabrice Leviel, "Emmanuel Macron, le nouveau ministre de l'Économie, réside au Touquet", La Voix du Nord, 28 Augusti 2014. (Francogallice)
  9. "VIDEO. Les images du mariage d'Emmanuel Macron et de Brigitte Trogneux diffusées", apud Leparisien.fr, 22 Novembri 2016. (Francogallice).
  10. Gaël Rivallain, "Ce banquier énarque amiénois qui remplace Montebourg", Le Courrier picard, 27 Augusti 2014. (Francogallice)
  11. Grégoire Biseau, "Avec Macron, l'Élysée décroche le poupon", Libération, 17 Septembri 2012). (Francogallice)

Bibliographiarecensere

Bernardus Attali negotiator (ad sinistram), Ioannes Ivo Le Drian minister a munitione, Emmanuel Macron tunc minister ab oeconomia, Dionysius Ranque negotiator, apud Scholam Polytechnicam die 15 Decembris 2015 ad disputandum de universitate futura Paris Saclay congressus.

Nexus externirecensere

Ministri principales rectionis Francicae Manuelis Valls et Bernardi Cazeneuve 2014–2017 (praeside Francisco Hollande)

Ioannes Marcus Ayrault (2016–2017) • Audrey Azoulay (2016–2017) • Ioannes Michael Baylet (2016–2017) • Bernardus Cazeneuve • Emmanuela Cosse (2016–2017) • Myriam El Khomri (2015–2017) • Laurentius Fabius (2014–2016) • Matthias Fekl (2017) • Aurelia Filippetti (2014) • Annick Girardin (2016–2017) • Benedictus Hamon (2014) • Patricius Kanner (2014–2017) • Marylise Lebranchu (2014–2016) • Ioannes Ivo Le Drian • Stephanus Le Foll • Bruno Le Roux (2016–2017) • Emmanuel Macron (2014–2016) • Arnaldus Montebourg (2014) • Georgia Pau-Langevin • Flora Pellerin (2014–2016) • Sylvia Pinel • Franciscus Rebsamen (2014–2015) • Laurentia Rossignol (2016–2017) • Segolena Royal • Michael Sapin • Christiana Taubira (2014–2016) • Marisol Touraine • Ioannes Iacobus Urvoas (2016–2017) • Najat Vallaud-Belkacem • Manuel Valls (2014–2016)

Ministri rectionis Francicae Eduardi Philippe 2017–2020 (praeside Emmanuele Macron)

Franciscus Bayrou (2017) • Nicola Belloubet (2017–2020) • Ioannes Michael Blanquer • Elisabetha Borne • Agnes Buzyn • Christophorus Castaner (2018–2020) • Gerardus Collomb (2017–2018) • Geraldus Darmanin • Ricardus Ferrand (2017) • Marcus Fesneau (2018–2020) • Laura Flessel (2017–2018) • Annick Girardin • Sylvia Goulard (2017) • Iacobina Gourault (2017–2020) • Desiderius Guillaume (2018–2020) • Nicolaus Hulot (2017–2018) • Ioannes Ivo Le Drian • Bruno Le Maire • Natalia Loiseau (2017–2019) • Mounir Mahjoubi (2017–2019) • Roxana Maracineanu (2018–2020) • Iacobus Mézard (2017–2018) • Amelia de Montchalin (2019–2020) • Francisca Nyssen (2017–2018) • Cedricus O (2019–2020) • Florentia Parly (2017–2020) • Muriel Pénicaud • Eduardus Philippe • Franck Riester (2018–2020) • Franciscus de Rugy (2018–2020) • Mariella de Sarnez (2017) • Stephanus Travert (2017–2018) • Friderica Vidal

Ministri vectigalium et rerum oeconomicarum Francici 1959–

Antonius Pinay 1959 · Wilfridus Baumgartner 1960 · Valerius Giscard d'Estaing 1962 · Michael Debré 1966 · Mauritius Couve de Murville 1968 · Franciscus Xaverius Ortoli 1968 · Valerius Giscard d'Estaing 1969 · Ioannes Petrus Fourcade 1974 · Raimundus Barre 1976 · Robertus Boulin 1977 · Renatus Monory 1978 · Iacobus Delors 1981 · Petrus Bérégovoy 1984 · Eduardus Balladur 1986 · Petrus Bérégovoy 1988 · Michael Sapin 1992 · Edmundus Alphandéry et Nicolaus Sarkozy 1993 · Alanus Madelin 1995 · Ioannes Arthuis 1995 · Dominicus Strauss-Kahn 1997 · Christianus Sautter 1999 · Laurentius Fabius 2000 · Franciscus Mer 2002 · Nicolaus Sarkozy 2004 · Herveus Gaymard 2004 · Theodericus Breton 2005 · Ioannes Ludovicus Borloo 2007 · Christina Lagarde 2007 · Franciscus Baroin 2011 · Petrus Moscovici 2012 · Michael Sapin (cum Arnaldo Montebourg 2014, cum Emmanuele Macron 2014) · Bruno Le Maire 2017