Die japaanischi Schrift

Die japaanischi Schrift bestoot us meerere Schrifte. Im japaanische Schriftsüsteem brucht mä Kanji, Kana und Romaji funktionaal gliichberächdigt nääbenenander as Schribschrift.

Die japaanischi Schrift
Schrifttüp Logografii und Silbeschrift
Sprooche Japaanisch
Verwändigszit max. 5. Joorhundert bis hüt
Verwändet in Japan, Palau (uf Angaur)
Offiziell in JapanJapan Japan
Palau Palau
Unicodeblock

U+4E00–U+9FBF Kanji
U+3040–U+309F Hiragana
U+30A0–U+30FF Katakana

ISO 15924 Jpan (allgemäin)
Hani (Kanji)
Hira (Hiragana)
Kana (Katakana)
Hrkt (Hiragana+Katakana)
Latn (Latiinisch)
Kana- und Kanji-Kalligrafii-Üebige us Kyōto

D Kanji (japaanisch 漢字) chömme vo dr chineesische Schrift (chin. 漢字 / 汉字, Hànzì) und bilde as Logogramm mäistens dr Wortstamm ab. Kana, d. h. Hiragana (japaanisch 平仮名 oder ひらがな) und Katakana (japaanisch 片仮名 oder カタカナ) hingeege si Silbeschrifte (gnauer Moreschrifte) us em histoorische Man’yōgana, wo sich vo dr chineesische „Graasschrift“ (au Konzäptschrift) häärläitet. Die drei Schrifte wärde im ISO-15924-Kood mit dr Abchürzig Jpan zsämmegfasst.

As witeri Schrift wird in dr modärne japaanische Sprooch s latiinische Alfabeet verwändet, wo z Japan as Rōmaji (japanisch ローマ字) bezäichnet wird. Zaale wärde äntwäder im Kanji oder mit araabische Ziffere gschriibe.

Die verschiidene Schriftarte häi speziifischi Funkzioone (z. B. Hiragana vilmol für grammatikaalischi Forme, Katakana hauptsächlig für Fremdwörter, Kanji hüfig für e Sinninhalt). Die histoorisch gwaggsene komplexe Schriftkultuure mit de verschiidene Schrifte wärde in Alldaagstext paralleel brucht.

Kwelle ändere

Dr Ardikel «Japanische Schrift» uf dr dütsche Wikipedia

Liddratuur ändere

  • Nanette Gottlieb: Kanji Politics. Language Policy and Japanese Script. Kegan Paul International, London 1996, ISBN 0-7103-0512-5.
  • Yaeko Sato Habein: The History of the Japanese Written Language. University of Tokyo Press, Tokyo 1984, ISBN 0-86008-347-0.
  • Wolfgang Hadamitzky: Kanji & Kana – Die Welt der japanischen Schrift in einem Band. Iudicium, München 2012, ISBN 978-3-86205-087-1.
  • Wolfgang Hadamitzky u. a.: Langenscheidts Großwörterbuch Japanisch–Deutsch. Zeichenwörterbuch. Langenscheidt, München 1997, ISBN 3-468-02190-9.
  • Wolfgang Hadamitzky u. a.: Japanisch-deutsches Zeichenwörterbuch. Buske, Hamburg 2002, ISBN 3-87548-320-0.
  • James W. Heisig, Klaus Gresbrand: Die Kana lernen und behalten. Frankfurt am Main 2006, ISBN 3-465-04008-2.
  • James W. Heisig, Robert Rauther: Die Kanji lernen und behalten. Bedeutung und Schreibweise der japanischen Schriftzeichen. Frankfurt am Main 2005, ISBN 3-465-03411-2.
  • Wolfram Müller-Yokota: Schrift und Schriftgeschichte. In: Bruno Lewin u. a. (Hrsg.): Sprache und Schrift Japans. Brill, Leiden 1989, S. 185 ff.
  • Christopher Seeley: A History of Writing in Japan. Brill Academic Publishers, Leiden 1991, ISBN 90-04-09081-9.
  • Christopher Seeley: A History of Writing in Japan. University of Hawaii Press, Honolulu 2000, ISBN 0-8248-2217-X.
  • Christopher Seeley: The Japanese Script since 1900. In: Visible Language. Band 18, Nr. 3, 1984, ISSN 0022-2224, S. 267–302.
  • Harald Suppanschitsch, Jürgen Stalph: Japanische Sprache und Schrift. IUDICIUM, München 2001, ISBN 3-89129-399-2.
  • Jürgen Stalph: Das japanische Schriftsystem. In: Hartmut Günther, Otto Ludwig (Hrsg.): Schrift und Schriftlichkeit. Ein interdisziplinäres Handbuch internationaler Forschung. (= Handbücher zur Sprach- und Kommunikationswissenschaft). Band 10.2. de Gruyter, Berlin 1996, S. 1413–1427.
  • Nanette Twine: Language and the Modern State. The Reform of Written Japanese. Routledge, London 1991, ISBN 0-415-00990-1.
  • James Marshall Unger: Literacy and Script Reform in Occupation Japan. Reading Between the Lines. Oxford University Press, London 1996, ISBN 0-19-510166-9 (Auszug (Memento vom 29. Septämber 2013 im Internet Archive)).
  • Viola Voss: Schrifttypologie und das japanische Schriftsystem. Weissensee, Berlin 2003, ISBN 3-89998-017-4.
  • Peter-Matthias Gaede (Hrsg.): Das kaiserliche Japan (= GEO Epoche. Nr. 2). 2006.

Weblingg ändere

  Commons: Japanischi Schriftzäiche – Sammlig vo Multimediadateie

  Wikibooks: Japanisch — Lern- und Lehrmaterialie