'n Oppervlak word biostaties genoem indien dit verhinder of belemmer dat organismes hulle hierop kan vestig of kan groei. Die bedoelde organismes is meestal bakterieë, maar dit kan ook bv. eendmossels wees. Indien die oppervlak die organisme dood word dit biosidaal genoem, maar die twee begrippe vul mekaar aan en die grens is nie altyd duidelik nie.

Metale soos Ag, Au, Cu, Co, Ni, Zn, Mo, Zr en hulle oksiede word dikwels biostaties genoem en in hulle nanovorm is hulle dikwels biosiede. Ander stowwe soos kwaternêre ammoniumsoute gefunksionaliseer met 'n gefluoriseerde kopolimeer met nanodeeltjies van poli(ureum-formaldihied) word ook as beskermende laag aangewend.[1]

Verwysings wysig

  1. Jagadeshvaran, P. L., Parasuram, Sampath en Bose, Suryasarathi (2023). "5 Polymer-based nanocomposites for smart and functional textiles". in: Smart and Functional Textiles. Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 183–220. doi:10.1515/9783110759747-005. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)